Rzeczy, które robię gdy jestem sama.

Znacie takie dni, że jesteście same w domu. Macie takie wieczory gdy dzieci już śpią a męża nie ma? Macie chwilę dla siebie choć jej nie chcecie? Ja mam. Są dni gdy mojego męża nie ma 24 godziny i są dni gdy nie ma go przez 5 dni w tygodniu. Jestem wtedy sama. I co ja robię? Przecież jest tyle możliwości na samotne wieczory powiecie, ale...

http://www.techbyte.pl/index.php/news/1655/Jak_tworzyc_listy_zadan.html

Właśnie jest jedno: Ale! Nie jestem sama. Szymko zawsze jest w swoim pokoju. Jakbym była bezdzietna to pewnie ze znajomymi siedziałabym na piwku albo oddawała się innym przyjemnością. A tak to siedzę i kwitnę. Albo nie! Coś robię. A robię i to dużo. Jest to czas gdy robię sobie domowe spa i wyleguje się w łóżku. Są to wieczory w których siedzę tu i tworzę posty. Tworzę rozmowy ze znajomymi. Są to dni kiedy sprzątam i robię porządki w papierach. Ale też w te dni potrafię się lenić jak nikt. Siedzę przy komputerze i bezmyślnie przeglądam strony internetowe, nawet nie chce mi się wtedy wchodzić na blogi. Wstyd się przyznać ale potrafię być małym leniuszkiem.

Jestem próżna. Wtedy przeglądam rzeczy, które kupię lub kupuję - muszą być ładne i z odpowiednimi metkami - choć jak znajdę dobry odpowiednik to się jeszcze bardziej zachwycam. Dni, gdy mąż jest po za długo obfituje w tęsknotę, którą zabijam własnie oglądaniem pięknych rzeczy. Spytacie co robię wtedy od rana? Są to dni wyjątkowo płodne w spotkania. Dążę do tego by zająć swój umysł czymś innym. Są to dni wyjątkowo aktywne i spędzane w 90% po za domem. Jesteśmy ciągle gdzieś i z kimś. A wieczorem oddaje się rozkoszom samotnych wieczorów i oglądam bajki. Uwielbiam w takie dni buszować po lumpeksach i sklepach z przecenami. Szukam czegoś co może rozwinąć Szymka ale też przy czym ja będę się dobrze bawić. Są to dni gdy odkrywam radość bycia dzieckiem i puszczam muzykę dziecięcą na cały regulator i zamieniam się w takiego malucha jak mój Szymko. Patrzę inaczej i czuję inaczej. Ale pragnę by mąż wrócił jak najszybciej bym mogła dać mu buziaka i się przytulić bo jednak jest naszym najlepszym kompanem zabaw. Choć wtedy czas płynie inaczej i jest mniej beztroski bo nie można być wtedy ciągle dzieckiem - ktoś musi być dorosły w tej całej mojej małej grupie przedszkolnej .